Mesane, böbrekler tarafından üretilen ve üreterler aracılığıyla taşınan idrarın depolandığı içi boş bir organdır. Mesanenin kapasitesi yaklaşık beş yüz mililitredir. Mesane dört katmandan oluşur. En dış kısımda bağ dokusu yapısında olan adventisya tabakası bulunur. İçe doğru sırasıyla düz kas tabakası, lamina propria ve en içte mukoza tabakası yer alır. Mesanenin iç tabakası, mesane dolu olduğunda düz bir zemin, boş olduğunda ise katlantılar oluşturan değişici epitel ile döşelidir.

Mesane tabanının yüzeyini kaplayan mukozal yapıda olan membran bölümüne trigon denir. Trigon, mukoza altında bulunan kas tabakasına sıkıca yapışmış olduğundan, mesanenin içi boş olsa bile düz bir yapıya sahiptir. Trigonun üst köşeleri üreter açıklıklarına, alt köşesi ise iç üretral açıklığa karşılık gelir. Üreterler mesaneye oblik şekilde girerler. Bu yapı kapak gibi işlev görerek mesane dolduğunda idrarın üreterlerden böbreklere geri kaçmasını engeller. Trigonun üst kısmında sınırlayıcı bir kas katlantısı bulunur. Bu kas katlantısı iki üreter açıklığı arasında seyreder. Uvula vezika, üretral açıklığın hemen arkasında bulunan ve prostatın orta lobu tarafından meydana getirilen bir kabarıklıktır. Mesanenin kas tabakasını üç katman olarak düzenlenen detrusor kası oluşturur. Bu kas içte ve dışta longitudinal, ortada ise sirküler seyirlidir. Mesanenin boyun kısmında sirküler olan kas tabakasının kalınlığı artarak vezikal sfinkteri oluşturur.

Mesane duvarı kalınlaşmasının birçok sebebi olabilir. Bu sebepler enfeksiyonlar, nörojenik mesane hastalıkları ve mesanenin benign veya malign tümörlerine bağlı olarak gelişebilir.

Mesane duvarı kalınlaşması, altta yatan nedenin belirlenmesi ve uygun tedavi yöntemlerinin uygulanması ile yönetilmelidir. Enfeksiyonlar, nörojenik mesane hastalıkları ve tümörler gibi farklı etkenler, mesane duvarı kalınlaşmasına neden olabilir. Bu nedenle, doğru tanı ve tedavi yaklaşımları, hastanın hayat kalitesini artırmada önemli rol oynar.